North Sea Jazz Festival 2009

Het North Sea Jazz Festival zondag was dit jaar druk... te druk...

Een aantal optredens niet kunnen zien omdat de zondag uitverkocht was: de zalen waren soms te vol.

Gelukkig is de sfeer op North Sea Jazz Festival wel altijd goed. Iedereen is relaxed en wil van de muziek genieten. Geen brallers, dronken malloten of irritante clowns.

Leukste 'ontdekking' dit jaar was Priscilla Ahn. Een heel klein, dun aziatisch meisje met een schitterende zangstem en liedjes met gekste achtergronden. Ze zong buiten (Mississipi tent) en dat was de perfecte locatie voor haar kristal heldere zachte zangstem op een warme zomeravond.

Tijdens haar optreden werd de maffe inspiratie achter bijna ieder liedje verteld:

• Wallflower: over het muurbloempje zijn op grote LA feesten  en daarom iedereen maar observeren vanaf de bank (beetje dronken en stoned).
• Leave the Light On: over het nachtlampje dat haar ouders aan moesten laten toen ze klein was.
• The Boobs Song: over een briefje dat ze vond in een boek gericht aan haar vriendje van ex-vriendin met daarin de vraag of haar boobs groot genoeg waren. Leuke manier om je vriend over je ex te ondervragen :P
• Living in A Tree: over leven in een boom ;)

Ik schrijf het minder grappig op dan dat zij het vertelde :)

Drie YouTube filmpjes om een idee te geven: Dream, Moon Beam en Opportunity to Cry

Als je haar live kan zien: doen!